e-Dentico 2(74)/2019

Spis treści

Streszczenie: Ekstrakcja zęba powoduje zmniejszenie objętości wyrostka zębodołowego. Zmiany wymiarów następujące wskutek gojenia zębodołu są najbardziej nasilone w pierwszych 3 miesiącach od usunięcia zęba. W celu zachowania optymalnego kształtu przyszłego podłoża protetycznego poszukuje się skutecznych metod zapobiegania zmianom wymiarów wyrostka zębodołowego. Jedną z nich jest zachowanie/augmentacja zębodołu.
W pracy opisano dwa przypadki kliniczne zachowania wyrostka zębodołowego w odcinku estetycznym.


20
Sterowana regeneracja tkanek – przewidywalna metoda odtwarzania tkanek przyzębia. Przedstawienie przypadków klinicznych
Guided tissue regeneration – predictable method of periodontal tissue reconstruction. Presentation of clinical cases
dr hab. n. med. Ewa Dolińska, prof. dr hab. n. med. Małgorzata Pietruska

Streszczenie: Regeneracja tkanek utraconych wskutek zapalenia jest podstawowym celem terapii periodontologicznej. Regeneracja przyzębia polega na wytworzeniu de novo funkcjonalnie ułożonych włókien kolagenowych, zakotwionych w nowym cemencie korzeniowym i w nowo powstałej kości. Przyzębie charakteryzuje się wyjątkowym, wrodzonym potencjałem regeneracyjnym, który może prowadzić do regeneracji po zabiegu chirurgicznym, ale tylko wtedy, gdy zostaną zapewnione idealne warunki do zaistnienia tego procesu.
W pracy przedstawiono kliniczne i radiologiczne obserwacje roczne czterech zabiegów regeneracyjnych z wykorzystaniem błony zaporowej i biomateriału.


54
Afty nawracające w praktyce stomatologa ogólnego – diagnostyka i leczenie
Recurrent aphthous stomatitis in general dental practice – diagnostics and treatment
dr hab. n. med. Ewa Dolińska, lek. dent. Jagoda Tomaszuk, dr n. med. Bożena Kędra, prof. dr hab. n. med. Małgorzata Pietruska

Streszczenie: Afty nawracające błony śluzowej jamy ustnej (ang. recurrent aphtous stomatitis, RAS) są częstym schorzeniem błony śluzowej jamy ustnej o niejasnej etiologii. W artykule przedstawiona została wiedza na temat przyczyn występowania aft nawracających błony śluzowej jamy ustnej oraz obecnych możliwości diagnostyki i ich leczenia.


PRAKTYKA

68
Autotransplantacja zęba w aspekcie zachowania prawidłowej budowy i funkcjonalności wyrostka zębodołowego – opis przypadku
Tooth autotransplantation for maintaining the proper structure and functionality of the alveolar ridge – case report
lek. stom. Barbara Sterczała, lek. dent. Jakub Hadzik, dr n. med. Paweł Kubasiewicz-Ross, prof. dr hab. n. med. Marzena Dominiak

Streszczenie: Autotransplantacja to procedura dentystyczna polegająca na przeszczepieniu zawiązka zęba lub zęba całkowicie ukształtowanego z miejsca dawczego do biorczego u tego samego pacjenta. Wykonywana jest głównie w odcinku przednim, estetycznie istotnym, u pacjentów w okresie wzrostowym.
W pracy przedstawiono chirurgiczne postępowanie i dwuletnią obserwację autotransplantacji zębów trzecich trzonowych w miejsce zaklinowanych obustronnie w żuchwie drugich zębów trzonowych. Celem zabiegu, z wykorzystaniem biologicznego charakteru procedury było utrzymanie prawidłowej funkcjonalności narządu żucia u nastolatka.


76
Protetyczna praca hybrydowa – opis przypadku
Hybrid prosthetic restoration – case report
lek. dent. Bartosz Lech

Streszczenie: Prace hybrydowe to prace w których łączymy różne elementy protetyczne, takie jak protezy stałe i ruchome oraz precyzyjne elementy mocujące. Niewątpliwą ich zaletą jest możliwość eliminacji elementów retencyjnych, takich jak klamry, otrzymując znacznie lepszą estetykę.
Najpopularniejszymi elementami mocującymi są zasuwy, zatrzaski, zespolenia kładkowe, rygle, korony teleskopowe oraz magnesy. Składają się z patrycy oraz matrycy wykonywanych indywidualnie w laboratorium lub z gotowych prefabrykantów. Mogą być wykorzystywane w pracach na zębach własnych, jak i na implantach, stanowiąc element utrzymujący, a czasem podtrzymujący.

84
Występowanie wad zgryzu u dzieci w wieku rozwojowym z Alkoholowym Zespołem Płodowym (FAS) – badanie pilotażowe
The prevalence of malocclusion in children of developmental age with Fetal Alcohol Syndrome (FAS) – pilot study
lek. dent. Katarzyna Ludwików, prof. dr hab. n. med. Małgorzata Zadurska, dr hab. n. med. Ewa Czochrowska

Streszczenie: Wstęp: Alkoholowy Zespół Płodowy (FAS) to zespół somatycznych i neurologicznych, wrodzonych nieprawidłowości występujących u dzieci matek spożywających w okresie ciąży alkohol. FAS charakteryzują nieprawidłowości budowy twarzowej części czaszki, niedobór wzrostu i wagi, zmiany w budowie i funkcjach OUN. Piśmiennictwo dostarcza niewielu informacji na temat pełnej diagnostyki ortodontycznej u pacjentów z FAS. Ocena częstości występowania wad zgryzu w danej populacji jest pierwszym i ważnym krokiem do oszacowania zapotrzebowania na leczenie ortodontyczne, profilaktykę, wczesne leczenie i ocenę efektywności wdrożonego leczenia.
Cel: Ocena częstości występowania wad zgryzu u dzieci w wieku rozwojowym z pełnoobjawowym FAS.
Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 10 dzieci z FAS w wieku 12–15 lat. Na podstawie wywiadu i badania wewnątrz- i zewnątrzustnego oceniano wiek zębowy i fizyczny, wady zgryzu, overjet, overbite, niezgodność linii pośrodkowej w szczęce i żuchwie, obecność zgryzu krzyżowego i wad twarzoczaszki, stan higieny jamy ustnej, parafunkcje i dysfunkcje.
Wyniki: Dominującymi potrzebami leczniczymi w grupie osób w wieku 12–15 lat z FAS są wady klasy II (70%). Często diagnozowano też: zgryz krzyżowy, pogłębiony nagryz pionowy, niezgodność linii pośrodkowej w obu łukach zębowych, nieprawidłowy tor oddychania oraz digitomanię.
Wnioski: Wady zgryzu wśród pacjentów w wieku rozwojowym z FAS występują częściej niż u pacjentów ortodontycznych i osób bez FAS. Wskazane jest uwzględnienie w refundacji NFZ kosztów leczenia ortodontycznego pacjentów z FAS po 12. roku życia.

92
Reinkluzja zębów mlecznych i stałych u pacjentów w wieku rozwojowym – opis przypadków klinicznych
Reinclusion of deciduous and permanent teeth in developmental age patients – description of clinical cases
lek. dent. Izabela Świtalska-Jaroch, dr n. med. Aleksandra Hilt

Streszczenie: Reinkluzja jest zaburzeniem wyrzynania się zębów. Ząb oddala się od płaszczyzny zgryzu i stopniowo zagłębia się w kierunku wyrostka zębodołowego. Nieprawidłowość ta najczęściej dotyczy mlecznych zębów trzonowych w żuchwie, znacznie rzadziej występuje w uzębieniu stałym.
W pracy przedstawiono przypadki pacjentów z częściową reinkluzją zębów stałych oraz całkowitą reinkluzją zęba mlecznego i stałego. Przeprowadzono wywiad, badanie kliniczne zewnątrzustne i wewnątrzustne, wykonano diagnostykę radiologiczną. We wszystkich przypadkach zaplanowano leczenie chirurgiczne lub chirurgiczno-ortodontyczne.


100
Leczenie protetyczne pacjentów bezzębnych z zastosowaniem systemu Locator® i protezy overdenture
Prosthetic treatment of edentulous patients using the Locator® implant attachment system and an overdenture
dr n. med. Grzegorz Chmiel, lek. dent. Natalia Brusiłowicz, prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Więckiewicz

Streszczenie: W leczeniu protetycznym pacjentów bezzębnych coraz bardziej polecana jest metoda wykorzystania implantów śródkostnych do podparcia i stabilizacji całkowitej protezy dolnej typu overdenture.
Cel: Celem pracy jest ocena metody leczenia pacjentów bezzębnych z wykorzystaniem protezy całkowitej górnej i protezy overdenture dolnej, wspartej i utrzymywanej na dwóch implantach.
Materiał i metoda: W leczeniu zastosowano protezy całkowite: górną i overdenture dolną umocowaną na implantach z wykorzystaniem systemu Locator®. Autorzy zwrócili uwagę na zależność między średnicą zastosowanych implantów i łączników a trwałością ich połączenia z protezą pokrywającą.
Wyniki: Osiągnięto dobrą retencję i stabilizację protez na podłożu protetycznym w żuchwie i szczęce. Przywrócono pacjentowi prawidłową funkcję żucia i satysfakcjonujący wygląd.
Wnioski: Badanie radiologiczne 3D zapobiega powikłaniom w leczeniu. Zastosowanie odpowiednich i prawidłowo umiejscowionych łączników, poprawia stabilizację dolnej protezy. Ważnym elementem leczenia jest pouczenie pacjenta o następowej higienizacji łącznika i protezy. Badania kontrolne powinny się odbywać po 3 miesiącach, a następnie co pół roku – w celu zapewnienia prawidłowości użytkowania protez. Aby wyeliminować odkręcanie się łączników typu Locator®, należy unikać ich najmniejszych średnic: 3,3 mm i 3,4 mm. Nie ma istotnych różnic w utrzymaniu protez na łącznikach typu Locator® w poszczególnych systemach implantologicznych.

110
Wartość leczenia z perspektywy pacjenta, lekarza oraz zespołu
lek. dent. Damian Nasulicz

Streszczenie: Publikacja przedstawia przebieg leczenia przeprowadzonego u ponadosiemdziesięcioletniej pacjentki, która z powodu pęknięcia pracy protetycznej w szczęce, wspartej na 3 implantach oraz 5 zębach własnych, zgłosiła się do gabinetu w celu wykonania nowego uzupełnienia. Mimo licznych powikłań, które wystąpiły podczas leczenia, poniższe opracowanie wyjaśnia, co jest kluczowe w celu osiągnięcia końcowego sukcesu zdefiniowanego jako zadowolenie pacjenta.

EDUKACJA

128
Szkoleniowo-wystawiennicze imprezy stomatologiczne na świecie


134
Konferencja ASYSDENT 2019

PERYSKOP

136
Między wypaleniem i zaangażowaniem
Mariusz Oboda, Aleksandra Brońska-Jankowska