Menu
Sonda
Czy podoba Ci się wygląd sklepu?
E-DENTICO 4(72)/2018
Dostępność:
na wyczerpaniu
Wysyłka w:
5 dni
Opis
Spis treści
MISTRZOWIE STOMATOLOGII – MICHAŁ NAWROCKI
10
Zabieg podnoszenia dna zatoki szczękowej metodą zamkniętą z użyciem szablonów chirurgicznych oraz innowacyjnych tulei dystansujących – opis przypadku
Sinus lift procedure using the closed method with the use of surgical templates and innovative spacing sleeves – case report
Sinus lift procedure using the closed method with the use of surgical templates and innovative spacing sleeves – case report
lek. dent. Michał Nawrocki, M.Sc.
Streszczenie: W implantologii stomatologicznej coraz częściej używana jest nawigacja komputerowa i nowoczesne technologie umożliwiające przeprowadzanie zabiegów w sposób przewidywalny i mało inwazyjny nawet w trudnych warunkach. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych tulei dystansujących lekarz implantolog ma możliwość wykonania zabiegu wszczepienia implantu z użyciem szablonu chirurgicznego z jednoczesnym podniesieniem dna zatoki szczękowej oraz natychmiastową odbudową protetyczną. Protokół Immediate Smile pozwala na uzyskanie bardzo dobrego efektu estetycznego bezpośrednio po przeprowadzeniu zabiegu implantacji.
28
Zastosowanie laserów w leczeniu zapaleń tkanek okołowszczepowych
Laser application in the treatment of inflammation of peri-implant tissues
lek. dent. Michał Nawrocki, M.Sc., prof. dr hab. n. med. Małgorzata Pietruska
Streszczenie: W artykule zaprezentowano aktualny stan wiedzy na temat leczenia zapaleń tkanek okołowszczepowych. Zwrócono szczególną uwagę na rosnące zainteresowanie zastosowaniem laserów w leczeniu tych patologii.
Laser application in the treatment of inflammation of peri-implant tissues
lek. dent. Michał Nawrocki, M.Sc., prof. dr hab. n. med. Małgorzata Pietruska
Streszczenie: W artykule zaprezentowano aktualny stan wiedzy na temat leczenia zapaleń tkanek okołowszczepowych. Zwrócono szczególną uwagę na rosnące zainteresowanie zastosowaniem laserów w leczeniu tych patologii.
46
Protokół Immediate Smile w rehabilitacji implantoprotetycznej bezzębia
Immediate Smile protocol in implant-prosthetic rehabilitation of edentulousness
lek. dent. Michał Nawrocki, M.Sc.
Streszczenie: Leczenie implantoprotetyczne pacjentów bezzębnych stanowi dla lekarza dentysty szczególne wyzwanie. Planując leczenie należy uwzględniać oczekiwania pacjenta, ale również możliwości wynikające z warunków panujących w jamie ustnej. Dzięki zastosowaniu nawigacji komputerowej i protokołów Immediate Smile lekarz jest w stanie znaleźć optymalną pozycję implantów oraz bezpośrednio po zabiegu chirurgicznym oddać pacjentowi estetyczne uzupełnienia tymczasowe. Jednocześnie zabiegi takie charakteryzują się wysoką precyzją, co wpływa na ich przewidywalność.
Immediate Smile protocol in implant-prosthetic rehabilitation of edentulousness
lek. dent. Michał Nawrocki, M.Sc.
Streszczenie: Leczenie implantoprotetyczne pacjentów bezzębnych stanowi dla lekarza dentysty szczególne wyzwanie. Planując leczenie należy uwzględniać oczekiwania pacjenta, ale również możliwości wynikające z warunków panujących w jamie ustnej. Dzięki zastosowaniu nawigacji komputerowej i protokołów Immediate Smile lekarz jest w stanie znaleźć optymalną pozycję implantów oraz bezpośrednio po zabiegu chirurgicznym oddać pacjentowi estetyczne uzupełnienia tymczasowe. Jednocześnie zabiegi takie charakteryzują się wysoką precyzją, co wpływa na ich przewidywalność.
PRAKTYKA
92
Adhezyjne uzupełnienia porcelanowe zaprojektowane i wykonane w technologii CAD/CAM – opis przypadku
Bonded porcelain restorations designed and manufactured with CAD/CAM technology – case report
lek. dent. Kamil Jaczkowski
Streszczenie: W pracy przedstawiono protokół wykonywania adhezyjnych uzupełnień porcelanowych w systemie CEREC®. Uwzględniono korzyści z wykorzystania tego systemu CAD/CAM na każdym etapie pracy. Zamieszczony opis przypadku estetycznej odbudowy przedniego odcinka szczęki szczegółowo wyjaśnia zasady preparacji oraz postępowanie przy cementowaniu pracy. W artykule zawarto również prezentację części laboratoryjnego etapu planowania przyszłych uzupełnień w programie Cerec inLab.
100
Metody uzyskania połączenia zamków ortodontycznych z powierzchnią uzupełnień protetycznych – przegląd piśmiennictwa
Methods of achieving adhesive connection between orthodontic brackets and the surface of prosthetic restorations – literature review
lek. dent. Katarzyna Wołoszczak, lek. dent. Agnieszka Nawrocka, dr n. med. Andrzej Suchorzewski
Streszczenie: Współczesne leczenie stomatologiczne zakłada holistyczne podejście do problemów występujących w obrębie jamy ustnej oraz współpracę specjalistów z różnych dziedzin stomatologii. Szczególnie zauważalne jest to u pacjentów dorosłych, którzy wymagają korekty wady zgryzu, z uwzględnieniem wcześniejszego leczenia zachowawczego i protetycznego. Coraz częściej zachodzi konieczność cementowania zamków ortodontycznych nie tylko do szkliwa, ale także do powierzchni koron protetycznych. Wymaga to właściwego przygotowania powierzchni – tak, aby uzyskać połączenie adhezyjne.
Celem niniejszej pracy – w oparciu o piśmiennictwo – jest przedstawienie metod kondycjonowania uzupełnień kompozytowych, metalowych i ceramicznych pod kątem osiągnięcia optymalnej siły wiązania z podstawą zamka ortodontycznego.
Methods of achieving adhesive connection between orthodontic brackets and the surface of prosthetic restorations – literature review
lek. dent. Katarzyna Wołoszczak, lek. dent. Agnieszka Nawrocka, dr n. med. Andrzej Suchorzewski
Streszczenie: Współczesne leczenie stomatologiczne zakłada holistyczne podejście do problemów występujących w obrębie jamy ustnej oraz współpracę specjalistów z różnych dziedzin stomatologii. Szczególnie zauważalne jest to u pacjentów dorosłych, którzy wymagają korekty wady zgryzu, z uwzględnieniem wcześniejszego leczenia zachowawczego i protetycznego. Coraz częściej zachodzi konieczność cementowania zamków ortodontycznych nie tylko do szkliwa, ale także do powierzchni koron protetycznych. Wymaga to właściwego przygotowania powierzchni – tak, aby uzyskać połączenie adhezyjne.
Celem niniejszej pracy – w oparciu o piśmiennictwo – jest przedstawienie metod kondycjonowania uzupełnień kompozytowych, metalowych i ceramicznych pod kątem osiągnięcia optymalnej siły wiązania z podstawą zamka ortodontycznego.
112
Tymczasowe prace protetyczne – jak prawidłowo zabezpieczyć zęby po szlifowaniu? Przegląd piśmiennictwa
Temporary prostheses – how to properly secure teeth after preparation? Literature review
lek. dent. Małgorzata Kłys, dr n. med. Michał Knytel
Streszczenie: Rehabilitacja narządu żucia za pomocą stałych prac protetycznych powinna charakteryzować się wysoką precyzją na każdym etapie leczenia. Użycie prac tymczasowych jako zabezpieczenia oszlifowanych zębów na czas pomiędzy kolejnymi wizytami powinno być standardem postępowania. Istnieje wiele metod i materiałów, które w sposób szybki umożliwiają lekarzowi wykonanie prowizorium.
Niniejsza praca ma na celu przybliżyć najważniejsze z nich oraz rolę jaką pełnią w przywróceniu funkcji i estetyki układu stomatognatycznego.
Temporary prostheses – how to properly secure teeth after preparation? Literature review
lek. dent. Małgorzata Kłys, dr n. med. Michał Knytel
Streszczenie: Rehabilitacja narządu żucia za pomocą stałych prac protetycznych powinna charakteryzować się wysoką precyzją na każdym etapie leczenia. Użycie prac tymczasowych jako zabezpieczenia oszlifowanych zębów na czas pomiędzy kolejnymi wizytami powinno być standardem postępowania. Istnieje wiele metod i materiałów, które w sposób szybki umożliwiają lekarzowi wykonanie prowizorium.
Niniejsza praca ma na celu przybliżyć najważniejsze z nich oraz rolę jaką pełnią w przywróceniu funkcji i estetyki układu stomatognatycznego.
120
Ocena stabilności okluzji protez całkowitych wykonanych z wykorzystaniem wzorników zwarciowych na twardej płycie
Evaluation of occlusion stability of complete dentures made with the use of occlusal rims on a hard base plate
lek. dent. Konrad Mordarski, lek. dent. Magdalena Orczykowska, dr n. med. Andrzej Gala, dr hab. n. med. Małgorzata Pihut, prof. nadzw.
Streszczenie: Cel: Celem badań była ocena stabilności okluzji protez całkowitych wykonanych z wykorzystaniem wzorników zwarciowych na twardej płycie oraz wzorników na płycie woskowej.
Materiał i metody: Materiał badań stanowiła grupa 20 bezzębnych pacjentów obojga płci, w wieku od 65 do 72 lat. Pacjenci zostali przydzieleni do dwóch grup (A i B). Każdemu pacjentowi wykonano protezy całkowite. W grupie A do zabiegu rejestracji zwarcia centralnego zostały zastosowane wzorniki na płycie z wosku modelowego, w grupie B zastosowano wzorniki zwarciowe na twardej płycie. Dalsza procedura wykonawstwa przebiegała w sposób konwencjonalny. Po oddaniu protez pacjenci zgłaszali się na wizyty kontrolne kolejno po 24 h, 48 h oraz po tygodniu. Po 3 miesiącach użytkowania nowych uzupełnień dokonano oceny klinicznej protez całkowitych oraz badano stabilność okluzji w nowych protezach wykorzystując wskaźnik Woelfel oraz Willisa.
Wyniki: U wszystkich pacjentów w obu grupach wysokość szpary spoczynkowej mieściła się w granicach 1–4 mm, co świadczy o prawidłowej pionowej relacji żuchwy do szczęki. Różnice występowały w relacji poziomej. W grupie A 30% pacjentów sklasyfikowano do klasy I według wskaźnika Woelfel, a 70% do klasy II. W grupie B po 50% pacjentów sklasyfikowano do klasy III oraz do klasy IV.
Podsumowanie: Lepszą stabilność okluzji uzyskano w protezach wykonanych z wykorzystaniem wzorników na sztywnej płycie.
Evaluation of occlusion stability of complete dentures made with the use of occlusal rims on a hard base plate
lek. dent. Konrad Mordarski, lek. dent. Magdalena Orczykowska, dr n. med. Andrzej Gala, dr hab. n. med. Małgorzata Pihut, prof. nadzw.
Streszczenie: Cel: Celem badań była ocena stabilności okluzji protez całkowitych wykonanych z wykorzystaniem wzorników zwarciowych na twardej płycie oraz wzorników na płycie woskowej.
Materiał i metody: Materiał badań stanowiła grupa 20 bezzębnych pacjentów obojga płci, w wieku od 65 do 72 lat. Pacjenci zostali przydzieleni do dwóch grup (A i B). Każdemu pacjentowi wykonano protezy całkowite. W grupie A do zabiegu rejestracji zwarcia centralnego zostały zastosowane wzorniki na płycie z wosku modelowego, w grupie B zastosowano wzorniki zwarciowe na twardej płycie. Dalsza procedura wykonawstwa przebiegała w sposób konwencjonalny. Po oddaniu protez pacjenci zgłaszali się na wizyty kontrolne kolejno po 24 h, 48 h oraz po tygodniu. Po 3 miesiącach użytkowania nowych uzupełnień dokonano oceny klinicznej protez całkowitych oraz badano stabilność okluzji w nowych protezach wykorzystując wskaźnik Woelfel oraz Willisa.
Wyniki: U wszystkich pacjentów w obu grupach wysokość szpary spoczynkowej mieściła się w granicach 1–4 mm, co świadczy o prawidłowej pionowej relacji żuchwy do szczęki. Różnice występowały w relacji poziomej. W grupie A 30% pacjentów sklasyfikowano do klasy I według wskaźnika Woelfel, a 70% do klasy II. W grupie B po 50% pacjentów sklasyfikowano do klasy III oraz do klasy IV.
Podsumowanie: Lepszą stabilność okluzji uzyskano w protezach wykonanych z wykorzystaniem wzorników na sztywnej płycie.
130
Analiza parametrów wybranych pieców stosowanych do przeprowadzenia procesu synteryzacji
Analysis of parameters of selected sintering furnaces
lek. dent. Marcin Jarmołowicz, dr n. med. Agnieszka Nowakowska-Toporowska, lek. dent. Magdalena Prudel-Babiuch, prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Więckiewicz
Streszczenie: Synteryzacja, inaczej spiekanie cyrkonu, proszków ceramicznych lub metalicznych, to zjawisko odbywające się samorzutnie razem z podwyższeniem temperatury, którego kierunek jest wyznaczony przez spadek entalpii swobodnej, towarzyszący zmniejszeniu się rozwinięcia powierzchni swobodnych układu. Proces ten powoduje, że drobne ziarna kontaktujące się ze sobą wiążą się wzajemnie po osiągnięciu odpowiedniej temperatury, ale niższej niż ich temperatura topnienia. W czasie wiązania ziaren występuje skurcz całego układu i zamiana sypkich lub słabo związanych ziaren w lity polikryształ, charakteryzujący się dużą wytrzymałością, co można wykorzystać w protetyce stomatologicznej.
Analysis of parameters of selected sintering furnaces
lek. dent. Marcin Jarmołowicz, dr n. med. Agnieszka Nowakowska-Toporowska, lek. dent. Magdalena Prudel-Babiuch, prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Więckiewicz
Streszczenie: Synteryzacja, inaczej spiekanie cyrkonu, proszków ceramicznych lub metalicznych, to zjawisko odbywające się samorzutnie razem z podwyższeniem temperatury, którego kierunek jest wyznaczony przez spadek entalpii swobodnej, towarzyszący zmniejszeniu się rozwinięcia powierzchni swobodnych układu. Proces ten powoduje, że drobne ziarna kontaktujące się ze sobą wiążą się wzajemnie po osiągnięciu odpowiedniej temperatury, ale niższej niż ich temperatura topnienia. W czasie wiązania ziaren występuje skurcz całego układu i zamiana sypkich lub słabo związanych ziaren w lity polikryształ, charakteryzujący się dużą wytrzymałością, co można wykorzystać w protetyce stomatologicznej.
136
Obciążenia odcinka lędźwiowego kręgosłupa w praktyce zawodowej higienistki stomatologicznej
Load on lumbar spine in dental hygienists’ professional practice
mgr Waldemar Ćwirzeń, dr hab. n. med. Leopold Wagner, lek. dent. Renata Lenkiewicz
Streszczenie: Celem badań była ocena poziomu narażenia higienistek stomatologicznych na obciążenia zawodowe powstałe w wyniku pochylenia i skręcenia tułowia. W badaniu wzięło udział 210 osób. Badania zrealizowano przy pomocy przygotowanej ankiety, która została opracowana według metody REBA (Rapid Entire Body Assessment). Na podstawie przeprowadzonej ankiety stwierdzono, że tylko 3,8% higienistek stomatologicznych wykonuje zabiegi przy dopuszczalnym pochyleniu tułowia do 10°. Spośród badanych 62,9% zaznaczyło, że pochyla tułów pod kątem 20°, 31,4% w zakresie od 20° do 60°, a 1,9% > 60°. Dodatkowo 79% ankietowanych zaznaczyło, że skręca tułów w czasie pracy. W ocenianej grupie higienistek występuje bardzo duże ryzyko pojawienia się dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, gdyż ponad 96% ankietowanych w czasie pracy pochyla tułów pod kątem większym niż dopuszczalne 10°. Uzyskane wyniki wskazują na pilną potrzebę wdrożenia w tej grupie zawodowej programów edukacyjno-profilaktycznych z zakresu ergonomii pracy.
Load on lumbar spine in dental hygienists’ professional practice
mgr Waldemar Ćwirzeń, dr hab. n. med. Leopold Wagner, lek. dent. Renata Lenkiewicz
Streszczenie: Celem badań była ocena poziomu narażenia higienistek stomatologicznych na obciążenia zawodowe powstałe w wyniku pochylenia i skręcenia tułowia. W badaniu wzięło udział 210 osób. Badania zrealizowano przy pomocy przygotowanej ankiety, która została opracowana według metody REBA (Rapid Entire Body Assessment). Na podstawie przeprowadzonej ankiety stwierdzono, że tylko 3,8% higienistek stomatologicznych wykonuje zabiegi przy dopuszczalnym pochyleniu tułowia do 10°. Spośród badanych 62,9% zaznaczyło, że pochyla tułów pod kątem 20°, 31,4% w zakresie od 20° do 60°, a 1,9% > 60°. Dodatkowo 79% ankietowanych zaznaczyło, że skręca tułów w czasie pracy. W ocenianej grupie higienistek występuje bardzo duże ryzyko pojawienia się dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, gdyż ponad 96% ankietowanych w czasie pracy pochyla tułów pod kątem większym niż dopuszczalne 10°. Uzyskane wyniki wskazują na pilną potrzebę wdrożenia w tej grupie zawodowej programów edukacyjno-profilaktycznych z zakresu ergonomii pracy.
144
Przegląd technik autoterapii w dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych – część II
Review of autotherapy techniques in temporomandibular joint dysfunction – part II
mgr fizjoterapii Radosław Janczyk, mgr fizjoterapii Małgorzata Janczyk
Streszczenie: W programie autoterapii stawu skroniowo-żuchwowego (ang. temporomandibular joint – TMJ; łac. articulatio temporomandibularis) należy uwzględnić współpracę ortodonty, stomatologa i osteopaty w holistycznym podejściu do pacjenta. Dysfunkcja w stawach skroniowo-żuchwowych (SSŻ) wpływa na funkcję stawu, która z czasem może zmienić strukturę tego stawu oraz wpłynąć na funkcję oddalonych od siebie i pozornie niezwiązanych ze sobą stawów.
Z osteopatycznego punktu widzenia struktura i budowa tkanek oraz narządów determinuje ich funkcję. Dzięki medycynie osteopatycznej będącej specjalizacją medyczną oraz systemowi opieki medycznej, w którym stosuje się diagnostykę i leczenie manualne w oparciu o mechanizmy integralnego powiązania struktury i funkcji organizmu, możliwe jest leczenie wszystkich tkanek, narządów i układów organizmu.
Review of autotherapy techniques in temporomandibular joint dysfunction – part II
mgr fizjoterapii Radosław Janczyk, mgr fizjoterapii Małgorzata Janczyk
Streszczenie: W programie autoterapii stawu skroniowo-żuchwowego (ang. temporomandibular joint – TMJ; łac. articulatio temporomandibularis) należy uwzględnić współpracę ortodonty, stomatologa i osteopaty w holistycznym podejściu do pacjenta. Dysfunkcja w stawach skroniowo-żuchwowych (SSŻ) wpływa na funkcję stawu, która z czasem może zmienić strukturę tego stawu oraz wpłynąć na funkcję oddalonych od siebie i pozornie niezwiązanych ze sobą stawów.
Z osteopatycznego punktu widzenia struktura i budowa tkanek oraz narządów determinuje ich funkcję. Dzięki medycynie osteopatycznej będącej specjalizacją medyczną oraz systemowi opieki medycznej, w którym stosuje się diagnostykę i leczenie manualne w oparciu o mechanizmy integralnego powiązania struktury i funkcji organizmu, możliwe jest leczenie wszystkich tkanek, narządów i układów organizmu.
EDUKACJA
148
Znalezione w DENTONET
148
Znalezione w DENTONET
158
Szkoleniowo-wystawiennicze imprezy stomatologiczne na świecie
160
Pierwsza edycja PTAK WARSAW DENTAL MEDICA SHOW za nami162
Wystawa CEDE 2018 – więcej edukacji, mniej handlu
164
Mistrzowie w pełni potwierdzili swoje kompetencje – I Konferencji Mistrzów Stomatologii w Łodzi
PERYSKOP
178
Inna strona empatii
Mariusz Oboda, Aleksandra Brońska-Jankowska
184
Konkurs Fotograficzny Dentonetu rozstrzygniety!
186
Spacerkiem przez historię stomatologii… (c.d.)
PO GODZINACH
190
Weź na ząb: Belgrad
190
Weź na ząb: Belgrad
Tomasz Hankiewicz
198
Krzyżówka z hasłem nr 72
198
Krzyżówka z hasłem nr 72