E-DENTICO 3(67)/2017

Revealing of patients' unconscious need - case reports

 

Streszczenie: Potrzebę afiliacji uświadamiają sobie ci, którzy pragną podobać się atrakcyjnej dla siebie osobie, chcą zdobyć jej przychylność czy uczucie. Wśród atrybutów osobniczych człowieka nie do przecenienia jest stan uzębienia oraz uśmiech – jako pierwszoplanowe elementy dyspozycji mimicznych twarzy. Rolą lekarza jest ukazanie pacjentowi możliwych do osiągnięcia rezultatów terapii (których pacjent nierzadko nie jest w stanie sam sobie wyobrazić) oraz uzasadnić celowość podjęcia leczenia. Dlatego pacjenci o nieuświadomionych potrzebach terapeutycznych dowiadują się zwykle od lekarza, dokonując jednocześnie weryfikacji tych potrzeb z własnymi ograniczeniami. Dla wielu z nich podjęcie decyzji o rozpoczęciu leczenia stanowi duży problem, którego rozstrzygnięcie jest na ogół rozłożone w czasie.

 

 

82
Odchylenia od ustanowionych wskazań dla procedury Ankylos® SynCone®
Limits of deviations from established indications for procedure Ankylos® SynCone® protocol

 

 

Streszczenie: Wstęp: Niniejszy artykuł jest poświęcony dyskusji na temat tego, czy metoda SynCone® może być skuteczna bez względu na długość implantów oraz czas, jaki upłynął między ostatnią ekstrakcją a implantacją. Według Henry’ego i Liddelowa, "nie ma żadnych przeciwwskazań do wprowadzenia implantów pomimo istnienia konkretnych schorzeń, które są związane z podwyższonym ryzykiem porażki". Dowiedziono też, że długość implantów nie jest już tak ważną kwestią, jak w przeszłości. Co więcej, niezwykły postęp w rozwoju implantologii, technologii oraz materiałów pozwala na przyjęcie nowego podejścia do postępowania terapeutycznego. Jednak w niektórych przypadkach nie są to jedyne czynniki, wpływające na plan leczenia. Lekarz dentysta musi sprostać oczekiwaniom pacjentów, jak też uwzględnić ich ograniczenia czasowe i finansowe. Niniejsza analiza ma potwierdzić lub zaprzeczyć tezie, że procedura Ankylos® SynCone® może być skuteczna, nawet jeśli nie są spełnione wszystkie warunki standardowego protokołu grupy naukowej z 2005 r.
Materiał i metody: Retrospektywne badanie obejmowało 13 pacjentów z całkowicie bezzębną żuchwą, u których, w tylnej części żuchwy, wprowadzono 4 implanty. W trakcie tej samej wizyty u 11 pacjentów przeprowadzono natychmiastowe obciążenie czynnościowe protezą stomatologiczną. W 2 przypadkach podjęto decyzję o odroczeniu obciążenia protetycznego. Okres obserwacji pacjentów wynosił od 6 miesięcy do 5,5 lat od zakończenia zabiegu.
Wyniki: U 5 pacjentów zastosowano implanty krótsze niż 11 mm. W 7 przypadkach nie wzięto pod uwagę wskazania opartego na klasyfikacji d’Hoedta dotyczącego czasu implantacji. Średnia wartość utraty kości brzeżnej dla wszystkich zastosowanych implantów wynosiła 0,38 mm. Przeprowadzono tylko jeden zabieg reimplantacji (1,92%), a wskaźnik przeżywalności wyniósł 98,08%.
Wniosek: Wyniki badania i obserwacji pozabiegowych wszystkich pacjentów potwierdzają wstępną tezę, że w odpowiednich warunkach i przy uwzględnieniu niezbędnych wymagań medycznych i organizacyjnych doświadczony lekarz, pracujący w dobrze wyposażonej klinice, może przeprowadzić zabieg pomimo odchyleń od ustanowionych zaleceń wybranego protokołu implantologicznego.

 

 

106

Zespół Kombinacyjny Kelly'ego – diagnoza i planowanie terapii implantoprotetycznej
Kelly’s Combination Syndrome – diagnosis and implant-prosthetic therapy planning

 

Streszczenie: W 1972 roku Ellsworth Kelly z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco po raz pierwszy zdefiniował zespół objawów klinicznych i zmian destrukcyjnych w obrębie kości i tkanek miękkich wyrostków zębodołowych na skutek użytkowania całkowitej protezy górnej i częściowej protezy dolnej. W dobie współczesnych możliwości terapeutycznych, wspieranych najnowocześniejszą technologią, stosowanie takiej kombinacji protez przez lekarzy dentystów nasuwa wątpliwości natury etycznej. Mimo posiadanej wiedzy i szerokiego wachlarza możliwości leczniczych, lekarze dentyści nadal proponują to mocno kompromisowe rozwiązanie w celu zastąpienia utraconego uzębienia. Decydują o tym nie wskazania medyczne, lecz przesłanki społeczne i ekonomiczne. Jednak w wielu przypadkach można zastosować odpowiednie protokoły postępowania, które uchronią pacjenta ze zdiagnozowanym zespołem Kelly’ego przed negatywnymi skutkami stosowanej uprzednio kombinacji uzupełnień protetycznych. Opisany w pracy przypadek prezentuje metodę wyboru jednej z takich opcji terapeutycznych w odniesieniu do oczekiwań pacjentki, jak również proces planowania wybranego protokołu leczniczego.

 

 

PRAKTYKA

 

144
Zapalenie przyzębia a nadciśnienie tętnicze – przegląd piśmiennictwa
Periodontitis and arterial hypertension – literature review
prof. dr hab. n. med. Bogumiła Frączak, lek. dent. Agata Radziwonowicz, dr n. med. Małgorzata Kozak

 

Streszczenie: Artykuł przedstawia aktualną wiedzę na temat potencjalnego wpływu chorób przyzębia na nadciśnienie tętnicze, otyłość oraz choroby układu krążenia. Periodontopatie należą do często występujących chorób. Wiele badań potwierdza, że choroby przyzębia są istotnym czynnikiem ryzyka w nadciśnieniu.

 

 

150
Powikłane złamanie korony zęba siecznego szczęki u 13-letniej pacjentki – opis przypadku
Complicated crown fracture of maxillary incisor in a 13-year-old patient – case report
lek. dent. Małgorzata Jaszewska, dr n. med. Aleksandra Hilt

 

Streszczenie: W pracy opisano przypadek 13-letniej pacjentki, która trafiła do Zakładu Stomatologii Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi dzień po urazie przyśrodkowych zębów siecznych szczęki. Pierwszej pomocy wcześniej nie udzielono, nie wdrożono żadnego leczenia. Pacjentka dostarczyła odłamany fragment korony siekacza przyśrodkowego prawego. Celem pracy jest przedstawienie metody leczenia pourazowego złamania korony zęba z obnażeniem miazgi, z wykorzystaniem odłamanego fragmentu zęba.

 

 

156
Resorpcja zewnętrzna zapalna wierzchołka korzenia prawego siekacza centralnego szczęki – opis przypadku
External inflammatory resorption of upper right central incisor root – case report
lek. dent. Katarzyna Adamska-Gumińska, lek. dent. spec. stom. zach. II stopnia Anna Kwiatkowska

Streszczenie: Resorpcje korzeni zębów, ze względu na ograniczoną ilość objawów klinicznych w stosunku do rzeczywistego stopnia zaawansowania procesu, stanowią duży problem diagnostyczny i leczniczy. W pracy przedstawiono przypadek 33-letniego pacjenta z zaawansowaną resorpcją zewnętrzną zapalną korzenia prawego siekacza centralnego szczęki obejmującą około 1/3 jego długości. Omówiono metody oraz wyniki leczenia na podstawie 12-miesięcznych obserwacji.

 

 

164
Szynowanie zębów metodami protetycznymi
Prosthodontic methods of splinting teeth
lek. dent. Krzysztof Kiernicki, lek. dent. Izabela Lipińska-Dziki, lek. dent. Magdalena Markiewicz, dr n. med. Andrzej Bożyk, dr hab. n. med. Janusz Borowicz

 

Streszczenie: Zapalenie przyzębia należy do schorzeń aparatu zawieszeniowego zęba i prowadzi do zwiększonej ruchomości zębów oraz utraty prawidłowej funkcji i estetyki. Leczenie protetyczne jako element leczenia zespołowego ma na celu zapewnienie stabilnej okluzji centrycznej i ekscentrycznej, eliminację węzłów urazowych, unieruchomienie rozchwianych zębów i poprawę estetyki. W celu unieruchomienia i ochrony rozchwianych zębów, w zależności od sytuacji klinicznej, wykonuje się zdejmowane szyny i szynoprotezy, uzupełnienia stałe oraz prace kombinowane i protezy overdenture. Prawidłowo przeprowadzona rehabilitacja protetyczna pomaga utrzymać stabilny efekt leczenia periodontologicznego. W pracy autorzy opisali możliwe metody leczenia protetycznego u pacjentów periodontologicznych, zwracając uwagę na specyfikę planowania i wykonywania uzupełnień protetycznych u pacjentów ze zredukowanym aparatem zawieszeniowym zębów.

 

 

172
RDA (Relative Dentin Abrasion) – historia, normy i znaczenie dla podejmowania decyzji klinicznych
RDA (Relative Dentin Abrasion) – history, standards and significance in the process of taking clinical decisions
dr n. med. Ewa Rusyan, lic. hig. stom. mgr Małgorzata Olszewska, dr n. med. Beata Golan

 

Streszczenie: Tematyka abrazji twardych tkanek zęba powinna być przedmiotem zainteresowania badaczy, producentów środków do higieny jamy ustnej oraz organów kontrolujących bezpieczeństwo stosowanych kosmetyków. Związki ścierne zawarte w pastach do zębów powinny skutecznie usuwać biofilm bakteryjny oraz przebarwienia zewnętrzne. Aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo, ISO wprowadziła standardy badania właściwości ściernych past do zębów opisane w normie 11609, zaktualizowanej w 2017 roku. Za nieprzekraczalny poziom uznano 250 RDA dla środków do higieny jamy ustnej. Mimo iż początkowo metoda RDA nie została stworzona jako narzędzie porównawcze produktów do higieny jamy ustnej, to przyjęta norma ISO oraz zalecenia Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego (ADA) zapewniają, że wszystkie dostępne na rynku pasty do zębów do codziennego użytku spełniają normy bezpieczeństwa. Ustanowiona przez ISO norma sprawia, że dotychczasowy podział past do zębów na nisko-, średnio- i wysokościerne stracił na aktualności. Bezzasadne wydaje się więc podejmowanie decyzji klinicznych o rodzaju zalecanej czy stosowanej pasty pod kątem niskiej wartości RDA. Dodatkowo należy pamiętać, że utratę twardych tkanek zęba można ograniczyć poprzez stosowanie odpowiedniego nacisku na szczoteczkę, wykonywanie właściwej techniki szczotkowania i dobór odpowiednich produktów higienicznych.